W poszukiwaniu sposobów poprawy efektywności ekologicznej w ostatnich latach zaczęto zwracać uwagę na zielony kapitał intelektualny jako specyficzny zasób niematerialny wspierający zrównoważonego rozwój organizacji. Monografia stanowi próbę systematyzacji wiedzy na temat tego kapitału oraz jego roli w procesie budowania zrównoważonych organizacji oraz wzmacniania ich przewagi konkurencyjnej na rynku. Rozważania teoretyczne koncentrują się na omówieni specyfiki zielonego kapitału relacyjnego oraz scharakteryzowaniu głównych jego komponentów.

W części empirycznej przedstawiono wyników badań własnych autorki dotyczące zakresu implementacji praktyk ukierunkowanych na akumulację tego kapitału w polskich przedsiębiorstwach oraz ich wpływ na konkurencyjność badanych podmiotów. Omówiono także główne bariery w procesie akumulacji zielonego kapitału intelektualnego oraz sposoby ich przezwyciężania.

Publikacja jest adresowana do osób zainteresowanych problematyką zrównoważonego zarządzania organizacjami. Stanowi ona lekturę, która może być pomocna zarówno dla wykładowców, studentów, jak też słuchaczy studiów podyplomowych. W szczególności jest jednak kierowana do menedżerów różnych szczebli zainteresowanych nowoczesnymi rozwiązaniami wspierających zrównoważony rozwój organizacji.